Günəbaxan bitkisinin qüvvətli və dərinlərə gedə bilən kök sistemi səbəbi ilə qurağa nisbətən dayanıqlı bitkidir.Subtropik və mülayim iqlim olan bölgələrimizdə yetişir. Vegetasiya dövrü (80-130 gün) boyunca ümumi istilik ehtiyacı 2600-2850 C-dir. Cücərmə dönəmində ən aşağı olaraq 4-5 C, torpaqdan çıxdığı vaxtda 8-10 C, optimal olaraq isə 12-14 C istlik gərəklidir. İnkişaf dönəmində 30 C-nin üzərində olan istilik dərəcələri böyüməyə mane törətməkdə, 40 C-nin üzərində isə polenlər, ümumiyyətlə tozlanma ya zəif olur ya da heç olmur.

İlkin şumlama qazon yatağını parçalamaq, köhnə kökləri torpağa qarışdırmaq, alaq otlarını yox etmək və sərt təbəqəni parçalayıb dib sularından bitkinin istifadəsini asanlaşdırmaq üçün edilir. İlk şumda qulaqlı kotan, çizel kotan və diskli kotan kimi alətlərdən istifadə edilir. Azərbaycanda çox az işlədilən ancaq çox faydalı kənd təsərrüfatı texnikası olan dib qıran sərt təbəqəni parçalamaq üçün işlədilməlidir. İkinci mərhələdə (mala) kotanlı şumdan sonra toxum əkininə qədər olan bütün işləri əhatə edir. Əkin vaxtı yerin yüksəkliyinə görə dəyişməkdədir.

Yetişmə dönəmi boyunca 2400-3000 C istilik tələbi var. Cücərmə üçün ən azı 8-10 C lik bir torpaq istiliyi vacibdir. İnkişaf etdikcə, istiliyin 16-30 C arasında olması lazımdır. Torpaq baxımından özəl bir seçiciliyi yoxdur. Yüksək məhsuldarlıq üçün gilli, gilli-qumlu, orta-ağır, tez isinən, püşlə zəngin və yaxşı torpaqlara ehtiyacı var. Torpağın pH dərəcəsi 4-ün üzərində olmalıdır, neytral torpaqlar soya üçün uyğundur. Soya əkiləcək tarla əkimdən öncə kotanla 20-25 sm dərinlikdə şumlanır. Bundan sonra şum diskli mala ilə parçalanır, ardından dırmıqla malalanır.